یافته های پژوهشی و گزارش‌های آماری نشان مي‌دهد، بيمه شخص ثالث همچنان پر ريسك‌ترين رشته بيمه‌ای در ايران و جهان است و حق بيمه‌های توليد شده را بيش از رشته‌هاي ديگر مي بلعد بسياري از مديران ريسك معتقدند، افزايش امنيت در حمل و نقل و توليدات خودروسازان و… بايد در بالاترين اولويت دولت‌ها قرار بگيرد زيرا براساس آمارها، ريسك بيمه مسووليت شخص ثالث عمده‌ترين تهديد براي شركت‌هاي بيمه ا‌يي و حمل و نقل محسوب می شود .
بر اساس اعلام سازمان پزشكي قانوني در حوادث رانندگي طي ۹ ماهه نخست سال جاري نسبت به مدت مشابه سال قبل، تعداد جانباختگان ۶.۲ درصد كاهش و تعداد مصدومان ۲.۸ درصد افزايش داشته است طبق آخرين آمار اعلام شده توسط سازمان پزشكي قانوني كشور در ۸ ماهه نخست سال جاري۱۲هزار و ۷۵۱ نفر در حوادث رانندگي جان خود را از دست دادند . اين رقم در مقايسه با مدت مشابه سال قبل كه آمار تلفات ۱۳هزار و ۹۷ نفر بود، ۶.۲ درصد كمتر شده است . در اين مدت استان‌هاي فارس با ۱۰۸۳، خراسان رضوي با ۹۲۵ و تهران با ۹۰۳ نفر فوتي بيشترين و استان‌هاي ايلام با ۱۱۰، كهگيلويه و بويراحمد با ۱۳۵ و اردبيل با ۱۶۴ نفر فوتي كمترين آمار تلفات حوادثرانندگي را داشته‌اند. همچنين در اين مدت تعداد مصدومان جاده‌يي افزايش داشته و به رقم ۲۴۳۸۲۱ نفر رسيده است . در اين بين استان‌هاي تهران، خراسان‌رضوي و فارس بيشترين مصدومان و استان‌هاي هرمزگان، ايلام وخراسان‌جنوبي كمترين تعداد مصدومان را داشته‌اند.
ريسك بالاي صنعت حمل و نقل بر اساس تحليلي كه گروه بيمه مسووليت حمل و نقل عمومي شركت اي او اِن، AON با مطالعه كشورها انجام داده شدت خسارت بيمه مسووليت در حمل ونقل عمومي افزايش يافته استاين بررسي حاكي است بيمه مسووليت شخص ثالث، به عنوان عمده‌ترين ريسك صنعت حمل و نقل تلقي مي‌شود. در حالي كه شدت خسارت در بيمه مسووليت حمل و نقل عمومي، به‌طور سالانه 4درصد ارزيابي مي‌شود، فراواني خسارت 5درصد افزايش داشته است. در اين گزارش آمده است كه فراواني خسارت اتوبوس‌ها بيشتر از خسارت‌هاي وسايل نقليه ريلي است در حالي كه شدت خسارت‌هاي وسايل نقليه ريلي به مراتب بيشتر از خسارت‌هاي اتوبوس‌هاست. اين به آن دليل است كه اتوبوس‌ها با افراد پياده و ديگر كاربران جاده تعامل دارند و اين سبب ايجاد سوانح منجر به خسارت‌هاي مسووليت مي‌شود .
يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه ادعاهاي خسارت افراد پياده، ۳ درصد از كل خسارت‌ها را در بر مي‌گيرد، اما تقريبا ۴۰ درصد از كل پرداخت‌هاي خسارت در اين بخش به اين نوع خسارت‌ها اختصاص دارد . در اين رابطه اوتيس تولبرت، از مديران معروف حمل و نقل اظهار داشت: در اين شركت در مقايسه با ديگر صنايع، بخش حمل و نقل عمومي، بالاترين مواجهه با ريسك را براي مردم به همراه دارد.اين سبب مي‌شود تا مساله افزايش امنيت در بالاترين اولويت سازمان‌هاي حمل و نقل قرار بگيرد . به همين دليل است كه بسياري از مديران ريسك كه در اين تحقيق شركت كرده بودند، ريسك بيمه مسووليت شخص ثالث را به‌عنوان عمده‌ترين تهديد نسبت به سازمان خود مي‌دانند . همچنين آمارهاي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه در سال ۲۰۱۶ فراواني پرداخت خسارت‌هاي تصادفات اتوبوس‌ها و وسايل نقليه ريلي در هر ۱۰۰۰مورد الحاقيه بيمه ۰.۳۴ يا به عبارت ديگر يك مورد در هر ۲۴۵۸۷۴ الحاقيه بيمه بوده است .نرخ خسارت براي اتوبوس‌ها و وسايل نقليه ريلي در مجموع ۳۹.۱۷ سنت براي هريك هزار الحاقيه بوده است و براي هر الحاقيه ۳.۹ سنت بوده است .
تقريبا ۷۲ درصد ادعاهاي خسارت، ناشي از تصادفات خودرو بوده است كه در اين ميان ۹۱ درصد آن مربوط به تصادف وسيله نقليه با ديگر وسايل نقليه بوده است و از ميان ادعاهاي خسارتي كه ناشي از تصادفات اتومبيل نبوده تقريبا۳۲ درصد ناشي از افتادن مسافر گزارش شده است .
ماريو ريچارد، مدير و اكچوئري شركت مشاوره ريسك جهاني اي او ان در اين باره اظهار داشت: به‌طور مستمر دنبال داده‌هاي جديدي براي كمك به درك بهتر ريسك‌هايي هستند كه سازمان‌هاي آنان با آن روبه‌رو هستند . اين يافته‌ها به مديران ريسك كمك مي‌كند تا درك عميقي نسبت به سنجش، حفظ و كاهش ريسك مسووليت خود حاصل كنند . براي ارزيابي دقيق ريسك بايد دو عامل مهم شدت خسارت و فراواني خسارت در ارزيابي خسارات مورد ارزيابي و اندازه‌گيري قرار گيرند . شدت خسارت كه از تقسيم مقدار كل خسارت بر تعداد خسارت به دست مي‌آيد . در واقع شدت خسارت، به معني همان متوسط هزينه‌ها براي هر خسارت است.فراواني خسارت كه از تقسيم تعداد خسارت بر دوره زماني تحت پوشش به‌دست مي‌آيد . در واقع فراواني خسارت به معني تعداد متوسط خسارت‌ها براي هر دوره زماني است نهايتا از حاصل ضرب فراواني در شدت خسارت، خسارت مورد انتظار به دست مي‌آيد كه محاسبه دقيق اين دوعامل از اين جهت حايز اهميت است كه برآورد كمتر هر يك از عوامل ذكر شده، شركت‌هاي بيمه را با مشكل مواجه خواهد كرد . از اين رو ارزيابي كيفيت و كميت ريسك‌هايي كه قرار است توسط بيمه‌گر تحت پوشش قرار گيرند، از وظايف اكچوئري شركت بيمه است و اندازه‌گيري فراواني و شدت خسارات ريسك‌هاي مورد بيمه از اهميت زيادي برخوردار است . نهايتا وقتي ريسك‌ها ارزيابي و اندازه‌گيري شدند، تكنيك هاي مديريت ريسك از قبيل كاهش، انتقال، اجتناب، پذيرش و… مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
